Het uberfrisse indie-kwartet Dakota en de meesters van de melodieën Crying Boys Cafe op één poster. Een double-bill waar we nú al reikhalzend naar uitkijken =] De dreamy Dakota-dames maakten eind vorig jaar een comeback met betoverende gitaren, hypnotiserende ritmes en bedwelmende zang. Het energieke Crying Boys Cafe ademt in één ritme en maakt een opgewonden mengelmoes van heden en verleden: van oude gevangenisblues en gospel, via de exotische jaren ’80 naar de indie avantgarde van nu. Het resultaat: moderne, rituele songs. Local support komt van Exitlight Empire, en dat alles dus voor maar vijf euro in je Asteriks! 

Ken je dat gevoel? Je wilt alleen maar op de bank liggen, je ogen dicht doen en wegdromen bij goede muziek… Zoek niet verder: het Amsterdamse Dakota heeft haar sound gevonden in een 6 nummers tellende EP die het best te omschrijven is als dromerige indie-pop met een randje, die je van tijd tot tijd stevig wakker schudt. En wakker houdt, want het is ook nog eens catchy as fuck. Met zijn melancholieke ondertoon, Afrikaans aandoende gitaarfills en subtiel stuwende ritmesectie is de single Icon exemplarisch voor de gepatenteerde Dakota-sound. 

Invloeden van Crying Boys Cafe zijn o.a. Paul Simon, Talking Heads en Dirty Projectors. Hypnotiserende klanken en knetterende drumpartijen zijn de band niet ongewoon. Met name het betere drumwerk en verassende combinatie van vocals en instrumenten maken je toegangskaartje de moeite meer dan waard =] Rustige, groovy nummers worden afgewisseld met uptempo songs en het geheel word gedragen door het bijna krankzinnig te noemen slagwerk van drummer Ruben van Asselt. Het kersje op de taart zijn de crooner vocals van frontman Jasper Hupkens. De nummers zijn toegankelijk en opzwepend: ideaal om een mooi feestje mee te bouwen. 

Exitlight Empire blies half Leeuwarden omver met een bizar vette show op Freeze vorig jaar. De band heeft een charmante frontman, is melodieus als Beethoven en heeft tegelijkertijd veel gitaargeweld in zich. Een band die is opgericht door Esker van de Werken, die het puntje van zijn tong laat zien en weet te imponeren met creatieve en intelligente songs. Een bijzonder volwassen sound voor zo’n jonge band, waarbij de zang je soms doet denken aan Muse en Radiohead. In Asteriks spelen ze deze avond in hun reguliere band-formatie. 

Poster: Chantal van Wieren

Foto's: Alex Ploeger